ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ΕΑΝ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΠΥΚΝΩΣΗΣ ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 24 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ.
Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ 120 ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ.
Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ 120 ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ.
Κύριε Υπουργέ
Η οικιστική πύκνωση ήταν μία καλή διέξοδος στο αδιέξοδο που είχε δημιουργηθεί με το δασικό πρόβλημα. Η ανάρτηση των δασικών χαρτών θα είχε σαν αποτέλεσμα εκατομμύρια προσφυγών και αντιρρήσεων με αποτέλεσμα
η κύρωση των δασικών χαρτών να καθυστερούσε απελπιστικά. Η οικιστική πύκνωση όμως δεν μπορεί να έχει μοναδικό όφελος να μην γίνουν προσφυγές και να μεταθέτει την επίλυση του προβλήματος στο μέλλον. Η οικιστική πύκνωση σχεδιάστηκε από τον τ. Υπουργό Περιβάλλοντος κ. Τσιρώνη και συνεχίστηκε από τον παρόντα κ. Φάμελο για να λύσει προβλήματα. Να λύσει προβλήματα υπαρκτά της καθημερινότητας που ταλαιπωρούν τους πολίτες.
Είναι σίγουρο ότι η οικιστική πύκνωση δεν μπορεί να λύσει τελεσίδικα το πρόβλημα, το οποίο αυτό λύνεται μόνο με την αναθεώρηση του άρθρου 24 κάτι το οποίο εμείς ζητούσαμε από το 2007 με την προηγούμενη δηλαδή αναθεώρηση η οποία όμως δεν έγινε ποτέ.
Εάν όμως υπάρχει αδυναμία συμφωνίας των κομμάτων στην αναθεώρηση του άρθρου 24 ,(και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί) θα πρέπει όλα τα κόμματα να συμφωνήσουν και να βοηθήσουν, ούτως ώστε η ερμηνεία της οικιστικής πύκνωσης να εξαντλήσει κάθε Συνταγματικό περιθώριο βοήθειας στους πολίτες που ταλαιπωρούνται καθημερινά.
Το τελευταίο παράδειγμα που ταλαιπωρεί 70 πολίτες της Σαλαμίνας (ακολουθούν άλλοι 50) σε μία μαραθώνια δίκη που συνεχίζεται σε 6 Συνεδριάσεις και ακόμη δεν έχουμε αποτέλεσμα, γιατί συνδέθηκαν με την ΔΕΗ μετά από τακτοποίηση του αυθαιρέτου, πρέπει να προβληματίσει όλους που ασχολούνται σε επίπεδο Κεντρικής εξουσίας και όχι μόνο.
Δεν μπορεί ένα σπίτι το οποίο κτίστηκε πριν από το 2011, όπου η ημερομηνία αυτή είναι κόκκινη γραμμή, να βρίσκεται σε ένα οικισμό ο οποίος ήδη είναι εντός οικιστικής πύκνωσης, ο οικισμός αυτός να έχει πάρει ρεύμα από την δεκαετία του 70 και του 80, να έχουν συνδεθεί όλοι με την ΔΕΗ όπου το ίδιο το κράτος συνέδεσε, ο οικισμός αυτός να έχει τηλέφωνο, νερό συγκοινωνία, ασφαλτοστρωμένους δρόμους και να έρχεται ένας πολίτης το 2014, του οποίου το σπίτι βρίσκεται εντός οικισμού αυτού να συνδέεται με την ΔΕΗ και ο πολίτης αυτός να είναι κατηγορούμενος και να ταλαιπωρείται στα δικαστήρια και να κινδυνεύει μάλιστα να καταδικαστεί.
Δεν είναι δυνατόν αυτά να συνεχίζουν να συμβαίνουν σε μία Ευρωπαϊκή χώρα κε Υπουργέ.
Η ερμηνεία της οικιστικής πύκνωσης την οποία περιμένουμε ως νομοσχέδιο και το οποίο καθυστερεί, πρέπει να λύσει προβλήματα τα οποία ταλαιπωρούν τους πολίτες.
Η σύνδεση με τα δύκτια κοινής ωφέλειας, η τακτοποίηση των αυθαιρέτων κτισμάτων για να μπορεί ο πολίτης να μεταβιβάσει την περιουσία στα παιδιά του, γιατί σήμερα αντί να μεταβιβάσει περιουσία μεταβιβάζει πρόβλημα, η διακοπή των προστίμων που ταλαιπωρούν χιλιάδες πολίτες στα δικαστήρια πρέπει να είναι από τις βασικές προτεραιότητες.
Δεν μπορεί επίσης κε Υπουργέ ένας πολίτης να έχει ένα οικόπεδο 500 μέτρα ή ένα στρέμμα και ένα κομμάτι του οικοπέδου αυτού 50 μέτρα να χαρακτηρίζεται δασικό με τις αμφισβητούμενες φωτοερμηνείες των αεροφωτογραφιών του 1945 και όλο το οικόπεδο να χαρακτηρίζεται δασικό. Αυτός ο πολίτης πρέπει να έχει το δικαίωμα με συμβολαιογραφική πράξη να παραχωρεί στο δημόσιο τα 50 μέτρα και να μπορεί να εκμεταλλεύεται το υπόλοιπο οικόπεδο. Αυτό παρομοιάζεται με ένα ασθενή, ο οποίος έχει πάθει γάγγραινα στο ένα δάκτυλο του ποδιού και με δική σου ευθύνη αφήνεις τον ασθενή να πεθάνει, αντί να του επιτρέψεις να κόψει το «άρρωστο» δάκτυλο και να σωθεί.
Επειδή τα πιο πάνω προβλήματα σας τα έχουμε παρουσιάσει και κατ ιδίαν στις συναντήσεις μας, ζητούμε το συντομότερο δυνατόν με την επίλυση των πιο πάνω προβλημάτων να σταματήσει η ταλαιπωρία των πολιτών.
Εάν τα πιο πάνω προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν με την ερμηνεία της οικιστικής πύκνωσης, θεωρούμε κε Υπουργέ ότι με ευκαιρία της Αναθεώρησης του Συντάγματος, επιτακτική ανάγκη είναι η τροποποίησης του άρθρου 24 του Συντάγματος.
Να διευκρινίσω σύντομα τα εξής .
Το δάσος ως κοινοτικό και Εθνικό κεκτημένο στοιχείο του ευρύτερου φυσικού περιβάλλοντος, πρέπει και είναι άξιο προστασίας από το κράτος και την κοινωνία. Σε αυτό δεν υπάρχει αντίθεση και κανένας δεν το αμφισβητεί και ούτε το αμφισβήτησε. Το θέμα είναι τι είναι δάσος ώστε να καθοριστεί έτσι και το θεσμικό πλαίσιο προστασίας του ως κοινωνικού αγαθού. Είναι δυνατόν να έχουμε ως ένδειξη τι είναι να δάσος τις παλαιότερες αεροφωτογραφίες δηλαδή του 1945, όταν σήμερα υπάρχουν οικισμοί που έχουν διαμορφωθεί από την δεκαετία του 70; Για ποιο δάσος μιλάμε; Άρα αυτό που αλλάζουμε δεν είναι η δομή του άρθρου 24, αλλά είναι η ημερομηνία των αεροφωτογραφιών που πρέπει να απεικονίζουν την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί. Αυτή είναι η ρεαλιστική αντιμετώπιση της κατάστασης εάν θέλουμε να λύσουμε τελεσίδικα το πρόβλημα.
η κύρωση των δασικών χαρτών να καθυστερούσε απελπιστικά. Η οικιστική πύκνωση όμως δεν μπορεί να έχει μοναδικό όφελος να μην γίνουν προσφυγές και να μεταθέτει την επίλυση του προβλήματος στο μέλλον. Η οικιστική πύκνωση σχεδιάστηκε από τον τ. Υπουργό Περιβάλλοντος κ. Τσιρώνη και συνεχίστηκε από τον παρόντα κ. Φάμελο για να λύσει προβλήματα. Να λύσει προβλήματα υπαρκτά της καθημερινότητας που ταλαιπωρούν τους πολίτες.
Είναι σίγουρο ότι η οικιστική πύκνωση δεν μπορεί να λύσει τελεσίδικα το πρόβλημα, το οποίο αυτό λύνεται μόνο με την αναθεώρηση του άρθρου 24 κάτι το οποίο εμείς ζητούσαμε από το 2007 με την προηγούμενη δηλαδή αναθεώρηση η οποία όμως δεν έγινε ποτέ.
Εάν όμως υπάρχει αδυναμία συμφωνίας των κομμάτων στην αναθεώρηση του άρθρου 24 ,(και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί) θα πρέπει όλα τα κόμματα να συμφωνήσουν και να βοηθήσουν, ούτως ώστε η ερμηνεία της οικιστικής πύκνωσης να εξαντλήσει κάθε Συνταγματικό περιθώριο βοήθειας στους πολίτες που ταλαιπωρούνται καθημερινά.
Το τελευταίο παράδειγμα που ταλαιπωρεί 70 πολίτες της Σαλαμίνας (ακολουθούν άλλοι 50) σε μία μαραθώνια δίκη που συνεχίζεται σε 6 Συνεδριάσεις και ακόμη δεν έχουμε αποτέλεσμα, γιατί συνδέθηκαν με την ΔΕΗ μετά από τακτοποίηση του αυθαιρέτου, πρέπει να προβληματίσει όλους που ασχολούνται σε επίπεδο Κεντρικής εξουσίας και όχι μόνο.
Δεν μπορεί ένα σπίτι το οποίο κτίστηκε πριν από το 2011, όπου η ημερομηνία αυτή είναι κόκκινη γραμμή, να βρίσκεται σε ένα οικισμό ο οποίος ήδη είναι εντός οικιστικής πύκνωσης, ο οικισμός αυτός να έχει πάρει ρεύμα από την δεκαετία του 70 και του 80, να έχουν συνδεθεί όλοι με την ΔΕΗ όπου το ίδιο το κράτος συνέδεσε, ο οικισμός αυτός να έχει τηλέφωνο, νερό συγκοινωνία, ασφαλτοστρωμένους δρόμους και να έρχεται ένας πολίτης το 2014, του οποίου το σπίτι βρίσκεται εντός οικισμού αυτού να συνδέεται με την ΔΕΗ και ο πολίτης αυτός να είναι κατηγορούμενος και να ταλαιπωρείται στα δικαστήρια και να κινδυνεύει μάλιστα να καταδικαστεί.
Δεν είναι δυνατόν αυτά να συνεχίζουν να συμβαίνουν σε μία Ευρωπαϊκή χώρα κε Υπουργέ.
Η ερμηνεία της οικιστικής πύκνωσης την οποία περιμένουμε ως νομοσχέδιο και το οποίο καθυστερεί, πρέπει να λύσει προβλήματα τα οποία ταλαιπωρούν τους πολίτες.
Η σύνδεση με τα δύκτια κοινής ωφέλειας, η τακτοποίηση των αυθαιρέτων κτισμάτων για να μπορεί ο πολίτης να μεταβιβάσει την περιουσία στα παιδιά του, γιατί σήμερα αντί να μεταβιβάσει περιουσία μεταβιβάζει πρόβλημα, η διακοπή των προστίμων που ταλαιπωρούν χιλιάδες πολίτες στα δικαστήρια πρέπει να είναι από τις βασικές προτεραιότητες.
Δεν μπορεί επίσης κε Υπουργέ ένας πολίτης να έχει ένα οικόπεδο 500 μέτρα ή ένα στρέμμα και ένα κομμάτι του οικοπέδου αυτού 50 μέτρα να χαρακτηρίζεται δασικό με τις αμφισβητούμενες φωτοερμηνείες των αεροφωτογραφιών του 1945 και όλο το οικόπεδο να χαρακτηρίζεται δασικό. Αυτός ο πολίτης πρέπει να έχει το δικαίωμα με συμβολαιογραφική πράξη να παραχωρεί στο δημόσιο τα 50 μέτρα και να μπορεί να εκμεταλλεύεται το υπόλοιπο οικόπεδο. Αυτό παρομοιάζεται με ένα ασθενή, ο οποίος έχει πάθει γάγγραινα στο ένα δάκτυλο του ποδιού και με δική σου ευθύνη αφήνεις τον ασθενή να πεθάνει, αντί να του επιτρέψεις να κόψει το «άρρωστο» δάκτυλο και να σωθεί.
Επειδή τα πιο πάνω προβλήματα σας τα έχουμε παρουσιάσει και κατ ιδίαν στις συναντήσεις μας, ζητούμε το συντομότερο δυνατόν με την επίλυση των πιο πάνω προβλημάτων να σταματήσει η ταλαιπωρία των πολιτών.
Εάν τα πιο πάνω προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν με την ερμηνεία της οικιστικής πύκνωσης, θεωρούμε κε Υπουργέ ότι με ευκαιρία της Αναθεώρησης του Συντάγματος, επιτακτική ανάγκη είναι η τροποποίησης του άρθρου 24 του Συντάγματος.
Να διευκρινίσω σύντομα τα εξής .
Το δάσος ως κοινοτικό και Εθνικό κεκτημένο στοιχείο του ευρύτερου φυσικού περιβάλλοντος, πρέπει και είναι άξιο προστασίας από το κράτος και την κοινωνία. Σε αυτό δεν υπάρχει αντίθεση και κανένας δεν το αμφισβητεί και ούτε το αμφισβήτησε. Το θέμα είναι τι είναι δάσος ώστε να καθοριστεί έτσι και το θεσμικό πλαίσιο προστασίας του ως κοινωνικού αγαθού. Είναι δυνατόν να έχουμε ως ένδειξη τι είναι να δάσος τις παλαιότερες αεροφωτογραφίες δηλαδή του 1945, όταν σήμερα υπάρχουν οικισμοί που έχουν διαμορφωθεί από την δεκαετία του 70; Για ποιο δάσος μιλάμε; Άρα αυτό που αλλάζουμε δεν είναι η δομή του άρθρου 24, αλλά είναι η ημερομηνία των αεροφωτογραφιών που πρέπει να απεικονίζουν την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί. Αυτή είναι η ρεαλιστική αντιμετώπιση της κατάστασης εάν θέλουμε να λύσουμε τελεσίδικα το πρόβλημα.
Με εκτίμηση
Μάνος Δερτούζος
